Echte helden zie je zelden ...
Echte helden praten niet, maar DOEN
Bij mijn oma hing een spreuk aan de muur: “Sizzen is neat mar dwaan is in ding” (Fries: zeggen is gemakkelijk maar doen is iets heel anders).
Waarschijnlijk kennen veel lezers hem wel: Ewald Jurgens. Onder andere medium geweest op veel beurzen in Nederland. Zelf organiseerde hij ook kleinere beurzen: de opbrengst ging geheel naar een project van zijn dochter Jill op Bali/Lombok.
Jill is iemand die doet wat ze van plan is. Veel mensen komen niet toe aan dat laatste: er zijn altijd wel argumenten toch?
Maar zij pakte de boot 8 jaar geleden en vertrok met het doel om ergens op de wereld zelf iets te doen voor achterstandsituatie kinderen. Ze kwam op Bali/Lombok terecht en trouwde later met iemand die daar woont. Nu vangen zij kinderen op rechtstreeks vanaf de vuilnisbelt, geven hen dagbesteding en helpen om hun toekomstdromen écht te laten uitkomen.
Waarom vind ik dit zo de moeite waard om te vertellen? Omdat het een voorbeeld is van hoe je door gewoon DOEN zoveel kan helpen in de wereld. Geen spirituele prietpraat, geen vaag gedoe, geen “laten we de wereld beter maken” en vervolgens achteroverzakken op je bank, naar een TV programma kijken over misstanden in de wereld en roepen “Oh oh wat erg”.
Jill spuugde wèl in haar handen, liet alles achter en roeide eigenhandig naar dat eiland waar een missie lag. Ze sprak er niet alleen over, ze dééd het.
Voor mij zijn mensen als Jill echte helden, de echte wereldverbeteraars.
(Trouwens... voorzichtige vraag....:) wat is eigenlijk jouw CONCRETE bijdrage aan een stukje wereldverbetering?
Nee, dan die Jill… en haar project “Anak Bangsa Foundation”. We mogen met zijn allen trots op haar zijn.
Surf eens naar haar website en kijk beslist even naar het filmpje. Want letterlijk op deze manier communiceren ze met ouders van kinderen die zij op de vuilnisbelten vinden en geven zij vanuit hun piepkleine zandkorreltjestatus kinderen hoop en een toekomst. Letterlijk.